قصّه از كهن ترين شيوه هاى بيان اعتقادات اوليه انسان درباره آفرينش خدايان، انسان ها وطبيعت

است. قصّه ها برآمده از عاطفه، أنديشه، تخيّل ودربردارندة آرمان ها، آرزوها، بيم ها واميدهاى انسان در

بستر تاريخ است. همجنين قصه برخاسته از ارزش هاى قومى، ملى ودينى سرزمين راوى است كه در

فضايى سركرم كننده ارائه مى شود. قصّه تاريخچه هاى بسيار قديمى دارد. از كشورهاى يونان، مصر، چين

باستان و ... قصّه هاى زيادى باقى مانده است. در ارويا افسانه هاى پريان وقصّه هاى دكامرون اثر بوكاچيوى

ايتاليايى وجود داشته است. باكذشت زمان روايت ها وحكايت هاى ديكرى براى توصيف، توضيح وتبين

جنبه هاى مختلف زندكى به قصه هاى اساطيرى افزوده مى شود وتنوع وجذّابيت بيشترى مى يابد تا مورد

يسند مخاطبان عوام يا جوان سال وحتى كودكان قرار كيرد. به همين دليل قصّه ها، به انواعى چون

قصّه هاى اخلاقى، دينى، اجتماعى، خانوادكى، كودكان وغيره تقسيم مى شود. اسطوره ها نمونه هاى

قصّه هاى اوليّه هستند؛ چون اسطوره هاى جمشيد، كيومرث، مشى ومشيانه وآدم وحوا.

قصه هاى قومى وناحيهاى هم با قصه هاى اصلى ومادر ارتباط دارند وبه گونه هاى سليقه ها، آرمان ها،

عواطف واميال كروهى خاص را بيان مى كنند.

درهمین راستا دانشگاه هرمزگان اقدام به انتشارکتاب "ادبیات داستانی فارغان" نوشته سرکار خانم دکتر مهرنوش منصوری میمندی اعضای محترم هیأت علمی دانشگاه هرمزگان  نموده است  و این اثر  سیصد و چهل وچهارمین اثر منتشره  مرکز نشر دانشگاه هرمزگان است .