بسم الله الرحمن الرحیم

سی‌ویکم اردیبهشت‌ماه، در تقویم ملی ایران، به عنوان روز ملی اهدای عضو؛ اهدای زندگی نام‌گذاری شده است؛ روزی که نه تنها گرامیداشت یک تصمیم بزرگ انسانی است، بلکه تجلی‌گاه باشکوه‌ترین جلوه‌های ایثار، شفقت، آگاهی و نوع‌دوستی در جامعه است.

اهدای عضو، بی‌تردید یکی از متعالی‌ترین نمودهای فرهنگ مسئولیت‌پذیری اجتماعی است؛ آنجا که خانواده‌ای در اوج اندوه فقدان عزیز خود، با بزرگواری و بینشی انسان‌دوستانه، به زندگی دوباره بیماران چشم‌انتظار جان می‌بخشند. تصمیمی که برگرفته از ایمان، عقلانیت، آگاهی و همدلی است؛ و به درستی «نَفَس تازه‌ای» در کالبد امید می‌دمد.

این روز، یادآور فتوای تاریخی حضرت امام خمینی (ره) نیز هست که راه را برای نجات جان هزاران انسان هموار کرد و آموزه‌های اسلامی را در خدمت زندگی انسان‌ها قرار داد؛ همان نگاهی که در آیه شریفه سوره مائده نیز آمده است:
«وَ مَنْ أَحْیاها فَکَأَنَّما أَحْیَا النّاسَ جَمیعاً»
(هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد، گویی همه مردم را زنده کرده است. سوره مائده، آیه ۳۲)

دانشگاه، به عنوان نهاد تفکر، پژوهش و فرهنگ‌سازی، رسالتی بی‌بدیل در ترویج آگاهی و ارزش‌گذاری به چنین مفاهیمی دارد. این مسئولیت خطیر ما دانشگاهیان است که با بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی، رسانه‌ای و دانشجویی، فرهنگ اهدای عضو را به عنوان نماد همدلی، عقلانیت و انسان‌محوری در جامعه نهادینه سازیم.

اینجانب ضمن گرامیداشت یاد اهداکنندگان بزرگوار و ادای احترام به خانواده‌های شریف آنان که در سکوتِ ایثار، حیات‌بخش دیگران شدند، این روز را به تمامی دانشگاهیان، نخبگان فرهنگی و همه کسانی که زندگی را با بخشش معنا می‌کنند تبریک می‌گویم.

سمانه رواز- دبیر کانون هلال احمر دانشگاه هرمزگان

پایان خبر